Susannah leerde schrijven…
… en hield er niet meer mee op!
Op een koude 5 decemberochtend in 1981 kwam ik ter wereld in een klein flatje in het Drentse Assen. Ik was de eerstgeborene van mijn Japanse vader en Nederlandse moeder en kreeg later nog een zus en broer met wie ik opgroeide in ons multiculti-gezin. Als vrijeschoolleerling werd ik al jong overgoten met een enorme massa liedjes, rijmpjes, terugkerende toneelstukken en spreuken en leerde ik al als kleuter hele lappen tekst uit mijn hoofd om eindeloos voor te dragen. Wat hield ik meteen veel van taal. Ik zoog de letters, woordenschat en later ook de grammatica op als een spons. Zo’n rijkdom! Al heel jong las ik alles wat los en vast zat en begon ook meteen met schrijven. Gedichtjes en korte verhalen en later de uitgebreide verslagen voor school, alles met evenveel plezier en perfectionisme. Toen ik juf werd, wentelde ik me in het maken van rijmpjes en gedichtjes voor mijn klas om zich de lesstof makkelijker eigen te maken, om te genieten van alliteratie, van eenvoudig volrijm, de lol van een grappig refrein. Ik geniet van de sport om iedere keer weer te zoeken naar dat ene mooie rijmwoord, ik smul van het ritme van onze mooie taal, ik koester onze rijke woordenschat. Met woorden kun je alles zeggen, en met een beetje zorg en aandacht wordt een rijtje woorden zomaar een gedicht…!
Susannah schrijft 